วันพฤหัสบดีที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2558

มารยาท ระเบียบ และข้อบังคับในการใช้อินเทอร์เน็ต

6.มารยาท ระเบียบ และข้อบังคับในการใช้อินเทอร์เน็ต
     จากปัญหาการล่อลวงอันเกิดจากการเล่นอินเทอร์เน็ตที่นับวันยิ่งมากขึ้น ทำให้หน่วยงานที่รับผิดชอบได้พยายามหามาตรการป้องกันปัญหาและภัยจากการใช้อินเทอร์เน็ต ซึ่งเกิดจากคนที่ขาดจิตสำนึกที่ดีต่อสังคม ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่ของทุกคนที่จะสร้างจิตสำนึกที่ดีทั้งต่อตนเองและสังคม เพื่อหลีกเลี่ยงและรับมือกับความเสี่ยงจากภัยออนไลน์ ทั้งนี้รองศาสตราจารย์ยืน ภู่วรวรรณ  ได้กล่าวถึง บัญญัติ 10 ประการ ซึ่งเป็นจรรยาบรรณที่ผู้ใช้อินเทอร์เน็ตควรยึดถือไว้เสมือนเป็นแม่บทของการปฏิบัติ ซึ่งผู้ใช้ควรระลึกและเตือนความจำเสมอ ดังนี้
    1.ต้องไม่ใช้คอมพิวเตอร์ทำร้าย หรือละเมิดผู้อื่น เช่น ไม่เผยแพร่ข้อความกล่าวหาบุคคลอื่นให้ได้รับความเสียหาย ไม่เผยแพร่รูปลามกอนาจาร เป็นต้น
    2.ต้องไม่ใช้คอมพิวเตอร์รบกวนการทำงานของผู้อื่น เช่น การเล่นเกมหรือเปิดเพลงด้วยคอมพิวเตอร์รบกวนผู้อื่นที่อยู่ใกล้เคียง
    3.ต้องไม่สอดแนม แก้ไข หรือเปิดดูแฟ้มข้อมูลของผู้อื่นก่อนได้รับอนุญาต
    4.ต้องไม่ใช้คอมพิวเตอร์เพื่อการโจรกรรมข้อมูลข่าวสาร
    5.ต้องไม่ใช้คอมพิวเตอร์สร้างหลักฐานที่เป็นเท็จ
    6.ต้องไม่ใช้คอมพิวเตอร์คัดลอกหรือใช้โปรแกรมของผู้อื่นที่มีลิขสิทธ์โดยไม่ได้รับอนุญาต
    7.ต้องไม่ใช้คอมพิวเตอร์ละเมิดการการใช้ทรัพยากรคอมพิวเตอร์โดที่ตนเองไม่มีสิทธ
    8.ต้องไม่นำเอาผลของผู้อื่นมาเป็นของตน
   9.ต้องคำนึงถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับสังคมอันเป็นผลมาจากการกระทำของตน

  10.ต้องใช้คอมพิวเตอร์โดยเคารพกฎ ระเบียบ กติกา และมีมารยาทของหน่วยงาน สถาบันหรือสังคมนั้น

วันพฤหัสบดีที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2558

สู้เพือแม่

                                                              สู้เพือแม่

          แม่คือผู้ให้ชีวิใหม่แก่เรา ยอมเหนื่อย ยอมอดทน ทำทุกอย่างให้เราสบาย แม่ต้องใช้เวลานานถึง 9เดือนอุ้มท้องเรา จนเราคลอด ช่วงนั้นจะเป็นช่วงที่แม่เจ็บที่สุดและดีใจที่สุดไปพร้อมกัน ทุกครั้งที่เรามีปัญา หรือไม่สบายใจ แม่ก็จะอยู่เคียงข้างเราเสมอ ถึงแม่จะเหนื่อยแต่แม่ก็ไม่ยอมพักท่านทำทุกอย่างเพื่อให้เรามีความสุข เวลากลับจากโรงเรียนแม่จะถามเสมอว่าหิวไหม เหนื่อยไหม พักก่อนไหม แต่ทุกครั้งที่เราถามแม่ แม่จะบอกว่าแม่ไม่หิว ไม่เหนื่อย ตั้งแต่เล็กจนโตแม่ดูแลเรามามากมาย ทั้งป้อนข้าว ป้อนน้ำ ซื้อของที่เราอยากกินไว้ให้ตอนเรากลับจากโรงเรียน พาไปเที่ยวที่เราอยากไป และอีกมาก
มายที่แม่ทำให้เรา  เมื่อท่านเห็นเรามีความสุขท่านก็มีความสุขด้วย เมื่อท่านเห็นเราทุกข์ท่านก็ทุกข์
มากกว่าเรา ตอนที่เราร้องไห้ ก็จะมีแม่ที่คอยอยู่เคียงข้างเสมอ ถึงบางครั้งเราก็รู้สึกผิดที่ทำให้แม่เป็นห่วง ทำให้แม่เปนทุกข์ ทำให้แม่เสียน้ำตา หลายสิ่งหลายอย่างที่เราทำไว้กับแม่มันมากมาย แต่ท่านก็ให้เราได้หมดทุกอย่าง สุดท้ายนี้ ก็ต้องขอบคุณแม่ที่ให้ชีวิต ที่ยอมอดทน ยอมเหนื่อย และเป็นห่วงเราเสมอ
หนูสัญญาว่าโตขึ้นหนูจะหาเลี้ยงพ่อแม่ให้ดีเหมือนที่พ่อแม่เลี้ยงหนูมา